“Dit is briljant origineel!” tweette Stephen King over Hex van Thomas Olde Heuvelt. Nu ik het gelezen heb, kan ik het alleen maar beamen; wat een onwijs gaaf boek! Vanaf de eerste pagina tot aan de laatste alinea: kippenvel!
Het pittoreske dorpje Beek (vlakbij Nijmegen) is in de ban van de Wylerheks; een vrouw uit de zeventiende eeuw wier ogen en mond zijn dichtgenaaid. Zwijgend loopt ze door de straten en dringt ze woonhuizen binnen. Nachtenlang staat ze bij mensen aan bed. Iedereen weet dat haar ogen nooit mogen worden geopend.
Er wordt alles gedaan om haar aanwezigheid geheim ten houden. Maar als een groep jongeren besluit ‘viral’ te gaan met de heks, laat ze de moderne samenleving langzaam maar zeker afglijden naar middeleeuwse praktijken. En dan is de wraak van de Wylerheks nog niet eens begonnen.
Freaky shit! Dat is wat ik dacht na het uitlezen van het boek. Binnen twee pagina’s stonden de haren op mijn arm al overeind: eng! Ik was al bang dat ik het boek niet zou durven uit te lezen. Daarna ontwikkelt het verhaal zich langzaam van spooky suspense in een soort van sociologische thriller, met vooral het menselijk gedrag en hoe men op elkaar (en de heks) reageert in de hoofdrol. Overigens zonder dat het aan spanning of freakiness inlevert. En dan… Dan gaat het los! Op een manier die je van tevoren niet kunt indenken. Meer kan ik er echt niet over zeggen, zonder al te veel te verklappen.
Hex is zo anders dan elk ander boek dat ik gelezen heb. Ik moet bekennen dat ik niet heel veel horror-/spookverhalen lees (ben niet zo’n held in het donker), maar dan nog is het onderwerp, de stijl in combinatie met de typische en oh zo herkenbare Hollandse kneuterigheid precies zoals Stephen King het al omschreef: briljant origineel!