De lezers van Camilla Läckberg hebben een kleine drie jaar moeten wachten op het vervolg van de zeer succesvolle Fjällbacka-serie. De thriller Leeuwentemmer is het negende deel in de serie over politie-inspecteur Patrik Hedström en zijn vrouw, de misdaadauteur Erika Falck.
Leeuwentemmer neemt in elk van de door mij geraadpleegde top tienlijstjes van het moment een prominente plek in. Voor het succes van het boek zijn verschillende verklaringen te geven, maar het is een feit dat thrillers in Nederland goed verkopen. Mensen lezen (terecht) graag boeken met een spannende verhaallijn. Wat Leeuwentemmer onder meer goed maakt als thriller, is dat er veel gespeeld wordt met tijd en informatievoorziening. In het boek word je als lezer heen en weer geslingerd tussen het heden, het recente verleden en de periode 1965-1975. Het boek draait om twee verschillende zaken. Recentelijk is een aantal meisjes spoorloos verdwenen en er is geen zicht op een oplossing van deze zaken. Maar dan wordt het slachtoffer uit Fjällbacka terug gevonden. Patrik Hedström bijt zich in het uitzoeken van dit misdrijf vast. Erika Falck houdt zich ondertussen bezig met een familiedrama dat zich in de jaren zeventig in Fjällbacka heeft afgespeeld. En zoals valt te verwachten, hebben deze misdaden veel met elkaar te maken. Door de manier waarop de auteur met de tijd speelt, wordt je steeds meer duidelijk gemaakt wat de overeenkomst is tussen deze twee gebeurtenissen.
Het verhaal wordt verteld door bijna dertig (!) verschillende personages. In het begin is dit wel eens wat verwarrend, maar dit went snel. Bijkomend voordeel is dat je zo weer in het boek kan beginnen, omdat vrijwel elke bladzijde een nieuw perspectief biedt. Daarnaast geeft deze verteltrant Läckberg de mogelijkheid om informatie gedoseerd bekend te maken, wat de spanning van het boek natuurlijk zeer vergroot. De Fjällbacka-serie wordt vrijwel unaniem geroemd om de psychologische diepgang van de thrillers. Dat is in dit deel ook weer goed verzorgd. De moeder-kind relatie staat deze keer centraal.
Bij het lezen van een thriller gaat het natuurlijk voorl. om één vraag: wie heeft het gedaan? Vandaar ook de titel van deze blog. Ik dacht in mijn onmetelijke wijsheid op de helft van het boek al te weten wie het gedaan had. I was wrong. Mijn hoogmoed kwam dus voor de val.
Leeuwentemmer is een heerlijk boek om tijdens het reizen of voor het slapen gaan even te lezen. Het is een boek dat vlot wegleest, met een spannend verhaal. Een groot voordeel is dat, als je het even weggelegd hebt, je zo weer midden in het verhaal zit. Maar als je eenmaal bezig bent met lezen, wil je het boek eigenlijk aan één stuk uitlezen. Soms zijn clichés gewoon waar!
2015
Leeuwentemmer
Camilla Läckberg
Amsterdam: Ambo Anthos